Η 28η είναι μια σπουδαία μέρα της Ελληνικής Ιστορίας και θα' πρεπε να εορτάζεται ως τέτοια, με όλους τους Έλληνες να αποτίουν τον -για τον καθένα σωστό και αρκετό- φόρο τιμής τους στο ιστορικό Όχι εκείνης της μέρας. Σύμφωνοι μέχρι εδώ... Τώρα, όμως, έρχεται ένα μεγάλο ΑΛΛΆ...
Αλλά, λοιπόν, αυτό δεν έχει καμία σχέση με όσα συμβαίνουν σε αυτήν τη χώρα του παραλόγου και του νεοελληνισμού και νεοπλουτισμού:
1) Παρελαύνουν 15χρονα παιδάκια, χωρίς καν να ξέρουν (τα μισά τουλάχιστον) το τι συνέβη εκείνη τη μέρα, γιατί συνέβη και εναντίον ποιων συνέβη. Το μόνο για το οποίο ενδιαφέρονται είναι για το αν θα κουβαλάνε τη σημαία (στ'αρχίδια μας το τι συμβολίζει αυτήν - απλώς θέλουμε να έχουμε τον μεγαλύτερο βαθμό του σχολείου), για το αν θα έχουν τα ωραιότερα παπούτσια και την ωραιότερη (και πιο μίνι) φούστα και κυρίως, για το αν το μαλλί θα είναι της μόδας. Φυσικά, σε όλο αυτό το πανηγυράκι της μαθητικής παρέλασης, εκείνοι που "φταίνε" λιγότερο είναι οι ίδιοι οι μαθητές, σε αντίθεση με τους ανεγκέφαλους και υπερφίαλους γονείς που νιώθουν την ψωροπερηφάνεια τους να μεγαλώνει μέσα από το παιδί τους.
2) Το γεγονός ότι κρεμάΤΕ την Ελληνική σημαία στα μπαλκόνια σας για 4-5 μέρες το χρόνο σα να είναι το χριστουγεννιάτικο δέντρο για τα Χριστούγεννα, δε σας ανησυχεί καθόλου? Σας φαίνεται φυσιολογικό? Το ότι στις 30 Οκτώβρη κατεβάζετε τη σημαία σημαίνει ότι σταματάτε να νιώθετε αρκετά Έλληνες και σας ξανάρχεται τον Μάρτη?
3) Το χειρότερο όλων, ίδιον του νεοέλληνα που σαρώνει τα πάντα στο διάβα του, είναι το ανεκδιήγητο "έθιμο" να βγαίνει για τσίπουρα μετά την παρέλαση!!! Ναι, σωστά, διότι ως γνωστόν, ποιος καλύτερος τρόπος να νιώσεις την εθνική υπερηφάνεια για τον Ιωάννη Μεταξά από το να κατεβάσεις 3 λίτρα τσίπουρο και 5 κιλά μεζέδες;;; Κι εκεί που είσαι τύφλα φορώντας τα καλά σου, κραυγάζεις κι ένα ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΡΕ ΜΟΥΝΙΑ, βρίζεις τη Μέρκελ, τους Τούρκους, τους Αλβανούς και το ΠΑΣΟΚ/Ν.Δ. (ανάλογα τα γούστα) και έρχεσαι στα ίσα σου.
Κι αύριο ξυπνάς και πάλι νεοέλληνας, πας στη δουλειά που μισείς και περιμένεις τον Μάρτη να ξαναγίνεις Έλληνας. Εκτός κι αν νικήσουμε ως εθνική ομάδα στο ποδόσφαιρο (ή έστω σε καμιά Eurovision δείχνοντας το βρακί της Παπαρίζου) και ξαναβγάλεις τη βαρυσήμαντη σημαία σου στο μπαλκόνι να γιορτάσεις. Μόνο γι' αυτά μοιάζεις ικανός να νιώσεις περήφανος πια...
Αλλά, λοιπόν, αυτό δεν έχει καμία σχέση με όσα συμβαίνουν σε αυτήν τη χώρα του παραλόγου και του νεοελληνισμού και νεοπλουτισμού:
1) Παρελαύνουν 15χρονα παιδάκια, χωρίς καν να ξέρουν (τα μισά τουλάχιστον) το τι συνέβη εκείνη τη μέρα, γιατί συνέβη και εναντίον ποιων συνέβη. Το μόνο για το οποίο ενδιαφέρονται είναι για το αν θα κουβαλάνε τη σημαία (στ'αρχίδια μας το τι συμβολίζει αυτήν - απλώς θέλουμε να έχουμε τον μεγαλύτερο βαθμό του σχολείου), για το αν θα έχουν τα ωραιότερα παπούτσια και την ωραιότερη (και πιο μίνι) φούστα και κυρίως, για το αν το μαλλί θα είναι της μόδας. Φυσικά, σε όλο αυτό το πανηγυράκι της μαθητικής παρέλασης, εκείνοι που "φταίνε" λιγότερο είναι οι ίδιοι οι μαθητές, σε αντίθεση με τους ανεγκέφαλους και υπερφίαλους γονείς που νιώθουν την ψωροπερηφάνεια τους να μεγαλώνει μέσα από το παιδί τους.
2) Το γεγονός ότι κρεμάΤΕ την Ελληνική σημαία στα μπαλκόνια σας για 4-5 μέρες το χρόνο σα να είναι το χριστουγεννιάτικο δέντρο για τα Χριστούγεννα, δε σας ανησυχεί καθόλου? Σας φαίνεται φυσιολογικό? Το ότι στις 30 Οκτώβρη κατεβάζετε τη σημαία σημαίνει ότι σταματάτε να νιώθετε αρκετά Έλληνες και σας ξανάρχεται τον Μάρτη?
3) Το χειρότερο όλων, ίδιον του νεοέλληνα που σαρώνει τα πάντα στο διάβα του, είναι το ανεκδιήγητο "έθιμο" να βγαίνει για τσίπουρα μετά την παρέλαση!!! Ναι, σωστά, διότι ως γνωστόν, ποιος καλύτερος τρόπος να νιώσεις την εθνική υπερηφάνεια για τον Ιωάννη Μεταξά από το να κατεβάσεις 3 λίτρα τσίπουρο και 5 κιλά μεζέδες;;; Κι εκεί που είσαι τύφλα φορώντας τα καλά σου, κραυγάζεις κι ένα ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΡΕ ΜΟΥΝΙΑ, βρίζεις τη Μέρκελ, τους Τούρκους, τους Αλβανούς και το ΠΑΣΟΚ/Ν.Δ. (ανάλογα τα γούστα) και έρχεσαι στα ίσα σου.
Κι αύριο ξυπνάς και πάλι νεοέλληνας, πας στη δουλειά που μισείς και περιμένεις τον Μάρτη να ξαναγίνεις Έλληνας. Εκτός κι αν νικήσουμε ως εθνική ομάδα στο ποδόσφαιρο (ή έστω σε καμιά Eurovision δείχνοντας το βρακί της Παπαρίζου) και ξαναβγάλεις τη βαρυσήμαντη σημαία σου στο μπαλκόνι να γιορτάσεις. Μόνο γι' αυτά μοιάζεις ικανός να νιώσεις περήφανος πια...
....Άντε και χρόνια πολλά....
