Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2016

Ο κατά Oldboy Δεκάλογος - Ευαγγέλιο για τους πιστούς.

Λοιπόν, αρχικά να τονίσω ότι ο Δεκάλογος μπορεί να γίνει και 20λογος και 100λογος αργότερα, απλά με το δεκάλογος τσιμπάτε πιο εύκολα, το ίδιο έκανε και ο Μωυσής. Όλα είναι θέμα μάρκετινγκ.
Ο κατά Oldboy Δεκάλογος είναι μια λίστα 10 -προφανώς- "πραγμάτων" που είναι οι Μεγάλες Αλήθειες αυτού του Κόσμου.
Ξεκινώ...

1) Τα ζολίτας είναι οι καλύτεροι ξηροί καρποί στον πλανήτη.


2) Ο ενήλικας & συνειδητοποιημένος φασίστας ΔΕΝ χρειάζεται στοργή, αγάπη και παιδεία.
Χρειάζεται μπάμπα-μπούμπα.


3) Ο Giovanni Silva de Oliveira είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που πάτησε το πόδι του σε ελληνικό χορτάρι.

4) Ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο ποτέ δεν ήταν και ποτέ δε θα είναι το ίδιο καλός με τον Αλ Πατσίνο.


5) Το λεμόνι δεν ενισχύει (a.k.a. βελτιώνει) τη γεύση των φαγητών, απλά την ΑΛΛΑΖΕΙ (a.k.a χειροτερεύει). Είναι σαν το make-up που νομίζετε ότι σας "ομορφαίνει", αλλά απλώς σας κάνει "άλλες".


6) Μιας και μιλήσαμε για φασίστες, θυμήθηκα! Δεν υπάρχει σωστός τρόπος να βάζετε το ρολό χαρτί υγείας στη θέση του. Ξέρετε γιατί?
Διότι ΕΙΝΑΙ ΡΟΛΟ, πάει κι έτσι, πάει κι αλλιώς.

7) Ο λαός ΔΕΝ είναι σοφός, αλλιώς δε θα ήταν λαός, θα ήταν εξουσία.

8) Τα Διάφανα Κρίνα & οι Τρύπες είναι οι 2 σπουδαιότερες μουσικές μπάντες που έχει βγάλει η Ελλάδα.




9) Το χειρότερο σκυλί είναι καλύτερο από την καλύτερη γάτα.








10) Όλες οι θρησκείες είναι χαζές και επικίνδυνες, η δική σου δεν είναι η εξαίρεση.


"Όσοι πιστοί πιστέψατε και μην αναρωτάστε για το κατά Oldboy Ευαγγέλιο. Θα σας φέρω κι άλλα"
-JohnDoubtOldboy


















Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2016

Η Υπεραξία του Ηλίθιου, η Κοινή Λογική του και η Υποτίμηση των Δυνάμεων του.

Κάθε τι στη σημερινή κοινωνία μετριέται και αποκτά αξία με βάση την απόδοσή του. Απόδοση στα χρήματα, στο κοινωνικό status (how sic), στη φήμη, στην πάταξη των "αντιπάλων". 
Έτσι μετριέται και η άποψη των ανθρώπων. Με την απόδοση και την ευθεία αναλογία τους με την καθολική κοινή λογική.
Έτσι οι Ηλίθιοι αποκτούν Υπεραξία. 
Σε παλαιότερη συζήτηση περί Λογικής με τον φίλο & συνοδοιπόρο Ανέστη, η άποψη πως είναι μοναδική από άνθρωπο σε άνθρωπο ήρθε και εγκαθιδρύθηκε μέσα μου. 
Η Έννοια της Κοινής Λογικής Δεν Υπάρχει και Είναι Επικίνδυνη
The House - Mordillo
Τι σημαίνει πως είναι κοινή λογική ότι τα μοντέλα είναι όμορφα? Εμένα δε μου αρέσουν. Τι σημαίνει πως είναι κοινή λογική ότι το μαύρο είναι "λυπητερό" χρώμα? Εμένα μου φτιάχνει τη διάθεση. Η απάντηση "ναι, αλλά μιλάς μόνο για εσένα, όχι γενικά" απορρίπτεται εύκολα, αν μαζέψω άλλους 10 που τους αρέσει το μαύρο χρώμα να αντιπαρατεθούμε με κάποιον που δεν του αρέσει. Η έννοια, λοιπόν, αυτή έχει άμεση αλληλεπίδραση με το περιβάλλον στο οποίο βρισκόμαστε. Είναι κοινή λογική ότι δεν τρώμε σκορπιούς. Εδώ. Για πάτε μια βόλτα στην Άπω Ανατολή να δούμε τι αξία έχει εκεί η "κοινή λογική" σας.
Επανερχόμαστε στον Ηλίθιο. Ο Ηλίθιος δεν ξέρει αυτήν του την ιδιότητα. Νομίζει -απολύτως λογικά- πως είναι έξυπνος και μάλιστα πως όσα σκέφτεται είναι pure gold, παρ'όλο που είναι pure crap. Ο καθένας που κρίνει τις λογικές των γύρω του, τις κρίνει με βάση τη δική του, την οποία προφανώς τη θεωρεί απόλυτα σωστή (αλλιώς θα την άλλαζε). Δεν μπορείς να ζητάς από κάποιον Ηλίθιο να κρίνει τη λογική του, αφού αυτή χρησιμοποιεί για να κρίνει, όπως και όλοι μας.
Έχεις δύο ανθρώπους απέναντί σου. Ο ένας μιλάει για αλληλεγγύη και σεβασμό, αναρωτιέται για το μέλλον, προσπαθεί να κατανοήσει τα προβλήματα για τον ίδιο, τους γνωστούς/φίλους του, αλλά και για τους "ξένους", αμφισβητεί Ιδέες που θεωρούνται θέσφατα και όλα αυτά τα πράττει υπό το πρίσμα της Αμφιβολίας και της Ερώτησης. Ο άλλος μιλάει για τα (παραπάνω) θέσφατα σα να είναι "παιδιά" του, φωνάζει για Ιδέες κενές νοήματος & ουρλιάζει σα να τον έχει αρπάξει το Δίκιο από το λαιμό και τον "πνίγει". Ποιος νικάει σε μια αντιπαράθεση? Ο Φωνακλάς, ο Ηλίθιος, ο Άδωνις. Γιατί ? Διότι ο Αμφισβητίας δεν αμφισβητεί μόνο τις αξίες των άλλων, αμφισβητεί και τη δική του λογική.

Όταν οι φωνακλάδες είναι περισσότεροι από τους αμφισβητίες σε μία κοινωνία, τότε όχι μόνο η αμφισβήτηση ασφυκτιά και αγκομαχά να ακουστεί ανάμεσα σε "ιαχές πολέμου", αλλά εγκαθίσταται μια Επικίνδυνη Λογική. Η Κοινή Λογική του Ηλίθιου. Οι φωνές για τους πρόσφυγες, που έρχονται στην Ελλάδα και "θέλουμε" να τους διώξουμε, πληθύνονται. Ο Ηλίθιος "τσιμπάει" την αντικειμενική άποψη ότι πρέπει να διαμοιραστεί ο κόσμος (τι άσχημη λέξη) στις χώρες ανά την Ευρώπη και φωνάζει "Ναι, έτσι είναι, μας έφεραν εδώ όλους τους βρωμιάρηδες, να μας χαλάσουν τον πολιτισμό"... Ποιον πολιτισμό, βρε κακομοίρη? Το καθησιό, το δημοσιοϋπαλληλίκι, το τρίπτυχο Εκκλησία-Γήπεδο-Βρισίδια την Κυριακή? Ποιον Πολιτισμό? Το καλύτερο φόρεμα και το ακριβό δαχτυλίδι για την Εκκλησία, να μας δει η γειτόνισσα η Σούλα να σκάσει από το κακό της? Ναι, αυτήν που τη χώρισε ο άντρας της & τα έφτιαξε με την 25χρονη Βουλγάρα, που ο γιος της είναι "έτσι", η κόρη της "αλλιώς" και κάθε είδους κουτσομπολιό που μπορείς να σκεφτείς..
Που βρίζεις τον Καζαντζάκη γιατί σου μάθανε πως ήταν Άθεος, βρίζεις τον Χατζιδάκι επειδή ήταν "αδερφάρα", βρίζεις τις Γυναίκες γιατί ο μπαμπάς σου έμαθε πως "είναι πουτάνες" και η μαμά πως είσαι υπερβολικά τέλειος για όλες τους..? ΠΟΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΕΠΙΚΑΛΕΙΣΑΙ? Δεν έχεις καμία σχέση με αυτόν.
Πως αποκτά Υπεραξία -αναρωτιέσαι εσύ που άντεξες έως εδώ- ο Ηλίθιος? Follow me.
Η Εξουσία, είτε λέγεται Πολιτική είτε λέγεται Δημοσιογραφία, είτε Δικαιοσύνη, είτε Θρησκεία, το μόνο που επιθυμεί είναι ο διαχωρισμός, το μίσος, ο Φόβος! Αυτό επιτυγχάνεται εύκολα, όταν η Κοινή Λογική του Ηλίθιου υπερισχύει. Λογικά κάποιος υπήρξε που είπε "ρε παιδιά, τι είναι αυτό το Δωδεκάθεο που λέτε, τρελοί είστε?" , μπαμ-μια πέτρα στο κεφάλι- πάρ'τον κάτω. Λογικά κάποιος υπήρξε που θα είπε "ρε παιδιά τι τη θέλουμε τη νέα θρησκεία, Χριστιανισμός πως το είπατε, γιατί δεν κρατάμε απλά τα λόγια του Jesus?", μπαμ -ένας "λίθος βαλέτω" από κάποιον αναμάρτητο προφανώς- παρ'τον κάτω. Λογικά κάποιος υπήρξε που να είπε "τι τη θέλουμε την Αμερική να μας εξουσιάζει και δεν κάνουμε ό,τι θέλουμε?", μπαμ -10.000.000 βόμβες έπεσαν- πάρ'την τη χώρα κάτω κ.ο.κ.

Έτσι, αποκτά Υπεραξία, για την Εξουσία, ο Ηλίθιος. Είναι το γρανάζι που κινείται ακούραστα για να παραμένουν τα πάντα σε μια "σωστή" σειρά & εάν νομίζεις πως δεν έχουν τη Δύναμη που τους προσδίδω, ανάλυσε κάθε Ιστορικό γεγονός που ξέρεις και παρατήρησε με ποιες πλάτες χτίστηκε. Τις πλάτες του λαού, τις πλάτες των Ηλίθιων αυτού του κόσμου. 
Ηθικό Δίδαγμα: Μην αμφισβητείς, ζήσε απλοϊκά, πήγαινε στη δουλίτσα σου, κάνε τα παιδάκια σου να πάνε Εκκλησία, μην αναρωτιέσαι γιατί τα πράγματα είναι όπως είναι, μη βοηθάς σκουρόχρωμους, μη σκέφτεσαι και φώναξε, ούρλιαξε! 
Ούρλιαξε να φοβηθεί η Αλήθεια, να φύγει μακριά από την "Κοινή Λογική σου".

Κυριακή 28 Αυγούστου 2016

Οι σπουδαιότερες φωτογραφίες ταινιών - The most powerful movie images !!!

Υπάρχει μια "παράξενη" κατηγορία στις απονομές βραβείων των ταινιών.. Αυτή της Φωτογραφίας. Λίγοι από εμάς κατανοούμε απολύτως τι μπορεί να σημαίνει Φωτογραφία μέσα σε μία ταινία. Πως μια κινούμενη εικόνα περιέχει μέσα της στιγμιότυπα αποτραβηγμένα από την 4η διάσταση και ικανά να μαγεύουν ακόμα και στις 3 "βασικές"...
Τα χρώματα, οι κρυμμένες λέξεις, η Γεωμετρία, η σχεδόν απόκοσμη μαγεία που σε αλυσοδένει αποσβολωμένο.. Είναι όλα εκεί, στις εικόνες..
Εδώ προσπάθησα να συλλέξω κάποιες τέτοιες, κατά τη γνώμη μου, σπουδαίες φωτογραφίες, οι οποίες μπορούν να σταθούν απέναντι στη φθορά του χρόνου, ξέχωρα ή μαζί με τις ταινίες στις οποίες αναδείχθηκαν.. 
20 εικόνες που θα σας ταξιδέψουν στο μαγικό συνδυασμό των "κόσμων" της Φωτογραφίας και του Κινηματογράφου...





12) Rocky













11) Platoon
































2) Apocalypse now




























Find your passion.-

Δευτέρα 15 Αυγούστου 2016

Go to Crete, your God is there...

Κάθε εκδρομή, κάθε βόλτα, κάθε περιοχή μπορεί να απογοητεύσει υπό τις Α-κατάλληλες συνθήκες. Όχι η Κρήτη. Η Κρήτη δεν απογοητεύει ποτέ. Η Κρήτη και ο Thom Yorke (ποτέ δεν είναι άσχετος με το θέμα ο Θωμάς). Αν γνωρίσετε άνθρωπο που δεν συμπαθεί τα σκυλιά ή την Κρήτη, να τον προσέχετε, να έχετε το νου σας.
Αυτήν τη φορά, με έδρα τη Σητεία, απολαύσαμε λίγη Ανατολική Κρήτη, με μια μικρή δόση -τριημέρου- Χανίων (στα Δυτικά), μια από τις ομορφότερες πόλεις στην Ελλάδα, συνοδευόμενη με κάποιες από τις ωραιότερες παραλίες μας.
Παραλία Σητείας. Και ο Γκάντι είναι εδώ.



Λιμάνι Σητείας - Βιτσέντζος Κορνάρος

Παραλία Σητείας - Ένα βιβλίο, μία πετσέτα & έτοιμος


Φυσικά, για όσο το δυνατόν καλύτερη και ομορφότερη διαμονή στην χώρα του Ξυλούρη, καλό θα ήταν να υπάρχει και η βοήθεια ενός ντόπιου, ειδικά ως προς τις δύσβατες διαδρομές (σαν την παρακάτω)..

Φαράγγι του Ρίχτη (Σητεία)




Φαράγγι του Ρίχτη (Σητεία)















Ευτυχώς που το blog μου δεν έχει μεγάλη επισκεψιμότητα και δε θα μάθουν πολλοί για αυτόν τον επίγειο παράδεισο, λίγα λεπτά μακριά από το πολυδιαφημισμένο Φοινικόδασος του Βάι... 


Ίτανος
Ίτανος
Ίτανος


Οι διαδρομές ανάμεσα στις πόλεις ή στις παραλίες είναι γεμάτες εκπλήξεις και ομορφιές beyond belief, που λένε και στο χωριό μου, την Παναγιά (και ουχί Παναγία).

Πλάτανος - view point

Πλάτανος - view point

Αγία Πελαγία Ηρακλείου

Αγία Πελαγία Ηρακλείου



Και φτάσαμε στη Γη της Επαγγελίας. Νομός Χανίων, κυρίες και κύριοι.
..Με δύο από τις πιο φημισμένες Ελληνικές παραλίες!
Ελαφονήσι

Ελαφονήσι

Ελαφονήσι
Φαλάσαρνα

Φαλάσαρνα

Σας χαιρετώ.. Εις το επανιδείν, θα ξανάρθουμε..

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2016

Θανατική Ποινή - Η αξία της κριτικής και η ελαφρότητα της άποψης

"Σκοτώστε τον! Σφάξτε τον! Που είναι το κράτος?"
"Αν γινόταν στο δικό σου το παιδί τι θα έλεγες?"
"Αυτός δε γίνεται άνθρωπος, σκοτώστε τον τώρα που τον πιάσατε! Όταν βγει, τα ίδια θα κάνει!"



Αυτές είναι μερικές "ήρεμες" αντιδράσεις συγκατοίκων μας στην κοινωνία αυτή, όταν πρόκειται για στυγερά εγκλήματα που λαμβάνουν χώρα κοντά μας. 
Ας κοιτάξουμε τα πράγματα με μια δόση στατιστικής, την οποία μόνος μου μόλις τώρα εφηύρα, διότι έτσι αποφάσισα. 
Η αποφασιστικότητα ενός ατόμου ως προς τη στήριξη της θανατικής ποινής προσαρμόζεται και σκαρφαλώνει εκθετικά μέχρι να φτάσει στο "σκοτώστε τον, τον ^%$&^&# " βάσει δύο στοιχείων!
Πρώτον, το έγκλημα που έκανε ήταν εναντίον ενός άλλου ενήλικα? Τότε, εντάξει, δε μας πειράζει πολύ. Ήταν εναντίον παιδιού ή μωρού? Everyone loses their minds! Δεύτερον, το έγκλημα που έκανε ήταν κοντά μας, πχ στη Λαμία ή ήταν στη Λιβερία? Όσον αφορά το δεύτερο μέρος, εντάξει, θα στεναχωρηθούμε (not), αλλά δε θα βγούμε να ζητήσουμε θανατική ποινή! Στο πρώτο? Μέχρι και σχόλιο στο facebook θα γράψουμε για τον αλήτη που πρέπει να πεθάνει!
Παρ'ότι στις περισσότερες κοινωνίες μεγαλώνουμε μαθαίνοντας να θεωρούμε δεδομένη την ευγενή φύση του ανθρώπου, το "καλό μέσα μας", ποτέ δεν πείστηκα για αυτό. Οι άνθρωποι είναι τα πιο σκληρά ζώα του πλανήτη, σκοτώνουν και εξαπατούν για ευχαρίστηση. ΓΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ
Το μίσος, λοιπόν, που βγαίνει αβίαστα από μέσα μας είναι μια ενδιάθετη τάση, η οποία πλέει σε ήρεμα νερά ώσπου κάτι να τα αναταράξει.
Για να μην μπερδευόμαστε, θανατική ποινή δεν είναι ένας τρελός και "στο'να χέρι το Κοράνι, στ'άλλο χέρι η βομβίτσα", σαν άλλη Μαίρη Χρονοπούλου. Θανατική ποινή είναι το κράτος να δολοφονεί νόμιμα. Ποιο κράτος? Αυτό που μας λέει μόνο αλήθειες και έχει στη δούλεψή του μια Δικαιοσύνη ανεξάρτχαχαχαχα...
Όταν επιζητάς θανατική ποινή, πες μου που σταματά. Αυτό είναι πάντα το πρόβλημα. Σταματάει στους βιασμούς βρεφών? Στις 10 δολοφονίες? Στις 100 δολοφονίες? Στην εθνική προδοσία (κυρ-Ερντογάνας) ? Που σταματά? Πουθενά! Πέρα, λοιπόν, από το βασικό της ελάττωμα -σκοτώνεις κάποιον σημαίνει είσαι 100% σίγουρος για την ενοχή του- η θανατική ποινή έχει κι άλλα εγγενή ελαττώματα, τα οποία δε διορθώνονται. Ας ξεφύγουμε, όμως, από την ίδια την ποινή και ας γυρίσουμε σε εμάς. 
Δύο σημαντικά σημεία. 
Πρώτον, έχετε παρατηρήσει ότι εκείνοι που κραυγάζουν πιο εύκολα από όλους για θανάτους είναι εκείνοι που τον υπόλοιπο καιρό κηρύσσουν την Αγάπη, την Ειρήνη και την ΙΕΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ? Το "όλοι είμαστε παιδιά του Θεού εκτός από εκείνον τον ^&%&*# που βίασε τον 15χρονο. Σκοτώστε τον".  Ας πω και κάτι για τους ευφυείς ανάμεσά μας. ΔΕΝ υποστηρίζω τον βιαστή, δολοφόνο κ.ο.κ. , απλά προσπαθώ να καταλάβω. Προφανώς, λοιπόν, η Αγάπη του Θεού δε χωρά ένα δολοφόνο, ΑΛΛΑ παραδόξως χωρά εκείνον που ζητά το θάνατο ενός συνανθρώπου του, πόσο μάλλον αν τον "φάει" ο ίδιος ε? Fuck Logic, που λένε και στο χωριό μου. 
Δεύτερον, επανέρχομαι σε αυτό που είπα και νωρίτερα, ότι δηλαδή όσο πιο κοντά μας συμβεί ένα έγκλημα, τόσο πιο πολύ "τρελαινόμαστε", τόσο πιο πολύ ταυτιζόμαστε, τόσο πιο πολύ ζητάμε τιμωρίες, θανάτους, Δικαιοσύνες και "που'ν'το κράτος?" .
Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι μάλλον προφανής, καθώς -από ότι φαίνεται- είναι αλλιώς να μαθαίνεις ότι πέθανε η μικρή Μαρία από την Καρδιτσομαγούλα Μάνης, από το να μάθεις ότι αποκεφαλίστηκε η μικρή Nastya από την babysitter της (την οποία διέταξε ο Αλλάχ, you fucking religious freaks). Η αλήθεια είναι πως όσο πιο πολύ μυρίσουμε το αίμα, τόσο πιο πολύ ενθουσιαζόμαστε. Αν συμβεί και σε γνωστούς μας, εκεί είναι που ξεσαλώνουμε! Έχουμε γνώμη, εμπεριστατωμένη άποψη και λύσεις στο τσεπάκι!
Γι'αυτό, εξάλλου, τα δελτία ειδήσεων είναι γεμάτα από αίμα, θάνατο, ανθρώπινο πόνο και εκδίκηση.. Κανείς μας δε θέλει να δει καλές πράξεις και καλοσυνάτες φυσιογνωμίες. Θέλουμε θάνατο & μίσος, μας τροφοδοτεί σα βαμπίρ. 
Τι καλύτερο, λοιπόν, από τη "δικαιολογημένη" δολοφονία? Τι καλύτερο από τη θανατική ποινή για να χορτάσουμε τη δίψα μας? Κι αν γίνεται όχι με ενέσεις, με καμιά γκιλοτίνα ή εκτελεστικό απόσπασμα, να έχει περισσότερη πλάκα.. Και σε live reality T.V., αν είναι δυνατόν..ΤΑ ΕΧΕΙ ΠΕΙ Ο CARLIN...
Η αξία της κριτικής ως προς το ίδιο το θέμα, αλλά και ως προς τις απόψεις των γύρω μας είναι σπουδαία. Όπως έγραψα στο τελευταίο post, η ζωή δεν είναι δουλειά, φαΐ και ύπνος, είναι η συζήτηση για όλα αυτά (και άλλα τόσα). Από την άλλη, που κολλάει η ελαφρότητα της άποψης? Μα είναι προφανές ότι η άποψή μου δεν παίζει κανένα ρόλο. Όταν μια μεμονωμένη άποψη γίνει καθολική, τότε θα παίξει το ρόλο που της αρμόζει στην Ιστορία. Αλλά όταν γίνει καθολική, δε θα είναι πια μια μεμονωμένη άποψη, θα είναι το αντίστοιχα υποφερτό γίγνεσθαι, που κάποιος θα σχολιάζει με μειδίαμα.

ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΠΕΙ ΟΙ TOOL...


Have a Nice day.

Σάββατο 9 Ιουλίου 2016

Ο Αδιάφορος

Η αποκαρδιωτική αδιαφορία που κυριαρχεί στις ζωές των περισσοτέρων δε σταματάει - και πως θα μπορούσε; -  στα των άλλων. Είναι αδιάφοροι οι ίδιοι, ως υπάρξεις. Πόση ρηχότητα να γίνει ανεχτή; Πόσα ψεύτικα χαμόγελα και παύσεις συνομιλίας, δήθεν ακούγοντας μα απλώς περιμένοντας τη σειρά τους να μιλήσουν;
Όλοι γνώστες όλων. Και εγώ μαζί. Η φράση "δεν ξέρω" μοιάζει να'ναι η πιο σπάνια φράση στις μίζερές μας μέρες & νύχτες. Κανείς δεν επιζητά νέα γνώση, ξενική ή παράταιρη άποψη. Απλώς λαχταρούμε κάποιον να διαφωνεί μαζί μας για να έχουμε την ευκαιρία να τον "διδάξουμε". "Πως τολμά ο ανόητος να διαφωνεί; Πόσο αδιάφορος."
Θέλεις δεύτερη πιθανότητα; Αμέσως. "Μα φυσικά συμφωνεί με τη γνώμη μου & δεν έχει κάτι άλλο να προσθέσει. Πόσο αδιάφορος."

Κι όμως, ο μόνος αδιάφορος είναι εκείνος που αδιάφορα περνά τη ζωή του, ασχολούμενος ΜΟΝΟ με τα καθημερινά. Όχι, δε χωρά δικαιολογία σκληρής καθημερινότητας. Τέχνη, ταξίδια, πολιτική, συζήτηση, αγάπη.. Αυτή είν' η ζωή.
Κι εσύ?
Ξυπνάς, κοιμάσαι / γεννιέσαι, πεθαίνεις. Και ποιος νοιάστηκε?
Σα ξερακιανό φυτό που περιμένει φως & νερό να επιβιώσει, ψίχουλα αγάπης να εξυψωθεί και τρυφερό χέρι να κλαδεύει τα περιττά, εκείνα που μπουχτίζουν την ψυχή σου και δε σ'αφήνουν να ανθίσεις..
Όχι, η Αγάπη δε φτάνει για να αποφύγεις τη νωχελικότητα της αδιάφορης ζωής. Ίσως βρεις και κάποιον άλλον Αδιάφορο, ταιριάξετε και περάσετε τις αδιάφορες μέρες σας μαζί. Ίσως κάνετε και μερικά αδιάφορα παιδιά που θα τα χώσετε στα αδιάφορα κουτάκια σας, μην τυχόν και παρεκκλίνουν από την ακαταμάχητη γοητεία του ουδέτερου, του γεμάτου κενό χώρου. Αυτό είστε. Μερικά αδιάφορα "τίποτα" , περιπλανώμενα ανάμεσα σε υποχρεώσεις, λεφτά, γάμους, άρτους, θεάματα, smartphones και τις γλυκιές ανυπομονησίες των θανάτων.
Αδιάφορες σκιές με γνώσεις για μακιγιάζ ή μπάλα, σελέμπριτις ή καψουροτράγουδα. Γνώσεις που τις πλασάρετε ως σημαντικές μα και αδιαμφισβήτητες! Αδιαμφισβήτητες από τους κατ' εσάς αδιάφορους.. Σκρολάρισμα στο facebook, πλαστικοποιημένες εκφράσεις & φράσεις, συνήθεια, αδιαφορία, δουλειά-δουλεία, ρουτίνα, τσόντες, φαΐ, καληνύχτα, και αύριο μέρα είναι..
Πόσο Αδιάφορος...