Καλημέρα κι από μας εδώ στην εξωτική επαρχία. Η αλήθεια είναι ότι έχω καιρό να ασχοληθώ με ταινία και κριτική - όχι ότι σας έλειψα- κι έτσι αποφάσισα δύο σε ένα νοικοκύρεμα, να μιλήσω για 2 και όχι για 1.. Και, μάλιστα, για τις 2 επικρατέστερες για Oscar καλύτερης ταινίας στα επερχόμενα Oscar awards 2019!
Παρά την απέχθειά μου για το θεσμό αυτό, η επιρροή του στην κοινή γνώμη είναι τρομερό επίτευγμα και άξια αναφοράς. Οι παραλείψεις και τα λάθη μέσα στα χρόνια είναι αμέτρητα και κάποια από αυτά τα ξανάγραψα εδώ παλιότερα.. Φέτος, 2 μη Αμερικανοί είναι φαβορί για τον τίτλο της καλύτερης ταινίας, πράγμα αν μη τι άλλο εντυπωσιακό. Από τη μια ο "δικός μας" Λάνθιμος και από την άλλη ο Μεξικανός Cuaron. Από τη μια ο σκηνοθέτης του -προσωπικά λατρεμένου- Κυνόδοντα κι από την άλλη εκείνος του Gravity με την Σάντρα την Μπούλοκ και του Great Expectations με την Γκουΐνεθ την Πάλτροοοου.
Στο ζουμί:
Ο Cuaron δημιουργεί μια καθαρά προσωπική ταινία, με συμβολισμούς, ΙΣΩΣ, που όμως μόνο ο ίδιος κατανοεί. Καταλήγει να φτιάχνει μια ταινία άρυθμη, χωρίς "σημείο βρασμού", σχεδόν αδιάφορη για τον θεατή. Σπάνιες οι φορές που θέλησα να προχωρήσω μια ταινία πιο κάτω να "τελειώνω" και η μία ήταν τώρα. Δε γνωρίζω τι "κονέ" έχει ο Μεξικανός αλλά νομίζω πως η απόφαση του Hollywood να "ανοιχθεί" σε άλλες αγορές όπως το, πανίσχυρο πια, Netflix και άλλους ανθρώπους εκτός των "American white men" -γυναίκες, έγχρωμους(ηλίθια λέξη), Λατίνους- για politically correct λόγους και μόνο, τον έχει ευνοήσει τρομερά. Το Roma, μία ταινία flat χωρίς αρχή και τέλος, μία ταινία που εκβιάζει συναισθηματικά τον θεατή με το να είναι ασπρόμαυρη, χωρίς να προσδίδει αυτό κάτι ουσιώδες στο έργο, είναι πρώτο φαβορί για Όσκαρ καλύτερης ταινίας.
Από την άλλη μεριά, ο Λάνθιμος, με την Ευνοούμενή του για ακόμα μια φορά βάζει νέο λιθαράκι στην κινηματογράφηση, στην τεχνική και στην θεματολογία. Κωμωδία εποχής με καταπληκτικές πρωταγωνίστριες, τρομερό ρυθμό και γοητεία που σε κρατάει "εκεί" παρότι και το χιούμορ και το όλο στυλ σού είναι ξένο.
Αρχή & τέλος, κωμικά & δραματικά στοιχεία ακόμα και στην ίδια σκηνή και μία ταινία που έχει κάτι να πει για τη νέα εποχή του cinema όπως την οραματίζεται ένας νεαρός μη Αμερικανός σκηνοθέτης.
Δε νομίζω πως υπάρχει αμφιβολία για το ποια ταινία είναι καλύτερη και μάλιστα σε όλα τα επίπεδα. Νόημα, συμβολισμό, κινηματογράφηση, ερμηνείες, ρυθμό, εικόνα, φωτογραφία. Παρόλα αυτά, ο Favourite του Hollywood φαίνεται να είναι ο Alfonso Cuaron και έτσι ο Λάνθιμος θα συμβιβαστεί με τη "2η θέση".
Όπως έχουμε ξανατονίσει, βέβαια, σπάνια η καλύτερη ταινία παίρνει και το Oscar, αφού η πολιτική γύρω από τον θεσμό είναι σημαντικότερη από τις ίδιες τις ταινίες και μας το αποδεικνύουν σχεδόν κάθε χρόνο.
Roma
Βαθμολογία : 3/10
Καλύτερη ατάκα : "mountains are old but they're still green"
Καλύτερη σκηνή : Το τέλος της ταινίας, με τον δραματικό διάλογο ανάμεσα στις δύο γυναίκες.
Προτείνεται : Όχι ιδιαίτερα, μια αδιάφορη ταινία που δε θα σας αφήσει "κάτι" στο τέλος. Δείτε την μόνο αν πάρει το Όσκαρ για να τα κράξετε μαζί μου!
The Favourite
Βαθμολογία : 7.5/10
Καλύτερη ατάκα :
"- Have you come to seduce me or rape me?
- I am a gentleman.
- Rape then."
Καλύτερη σκηνή : Αρκετές σκηνές προσέφεραν γέλιο με αγαπημένη μου εκείνη στην οποία η βασίλισσα απευθύνεται σε έναν servant :
"Did you just look at me? Did you? Look at me! LOOK AT ME!!" και αφού την κοιτάει, του λέει: "How dare you?? CLOSE YOUR EYES!!"
Keep Watching Movies
