Ζώντας στον κύβο...

Όχι αγαπητοί μου μαθηματικοί και "μαθηματικοί" φίλοι, δεν εννοώ τον κύβο που μάθατε στο σχολείο. Ούτε εκείνον που προσπαθήσατε κάποτε να λύσετε και οι περισσότεροι δεν καταφέρατε/με.




Μιλάω για τα cubicle-desks, τα γραφεία-κύβους.. Πρώτη φορά τα παρατήρησα πιτσιρικάς, παρακολουθώντας τα Φιλαράκια(σε κάτι τέτοια δούλευε ο Chandler)..  Από την πρώτη στιγμή που τα ειδα κι ακόμη και σήμερα μου φέρνουν μια θλίψη, μια καταχνιά, μια αηδία για να το θέσω επιστημονικά.. Ο λόγος;; Η μοναξιά που επιβάλουν.. Η-με το ζόρι- αποξένωση όσων εργάζονται δίπλα δίπλα και στην πραγματικότητα δεν ξέρουν τίποτα ο ένας για τον άλλο.. Μοναξιά λοιπόν..
Συμφωνώ απολύτως με την άποψη που υποστηρίζει ότι για να μπορείς να αγαπήσεις όποιον έχεις δίπλα σου, πρέπει πρώτα να αγαπήσεις τον εαυτό σου.. Για να είσαι πραγματικά ευτυχής ζώντας μαζί με άλλους, πρέπει πρώτα να μπορείς να είσαι ευτυχής οταν ζεις μόνος.. Μόνος αλλά όχι μοναχικός.. Πολλοί πιστεύουν ότι αυτός που επιζητά την μοναξιά του είναι ένα είδος περίεργου, κάποιος πειραγμένος.. Και φυσικά κάνουν λάθος.. Οι άνθρωποι που είναι ικανοί να μείνουν μόνοι τους και να'ναι χαρούμενοι, είναι εκείνοι που έχουν πολλά να δώσουν και θα τα δώσουν όταν "ανοιχτούν"... Που μπαίνει ο "κύβος" στην εξίσωση λοιπόν;;
Κύβος στο μυαλό μου-στο πειραγμένο μυαλό μου- είναι οτιδήποτε σε περιορίζει, σου κόβει τον αέρα.. ΟΛΑ μπορούν να γίνουν κύβος.. Το σπίτι, το δωμάτιο, το κρεβάτι, η δουλειά... ΜΟΝΟ,όμως, αν τους το επιτρέψουμε εμείς.. Η γραμμή ανάμεσα στο "νιώθω ασφαλής" και το "είμαι παγιδευμένος" είναι τόσο μικρή, που κανείς δεν τη βλέπει, παρά μόνο όταν την περάσει.. Το να νιώθεις ασφαλής οταν είσαι μόνος (πχ μόνος στο σπίτι) είναιένα σημαντικό ζητούμενο, αλλά το δεύτερο είναι να μπορείς να το αποχωριστείς ανά πάσα στιγμή.. Όταν έρθει η στιγμή να βγεις και νιώσεις "άσχημα" ή περίεργα γι'αυτό, τότε είναι η στιγμή να σκεφτείς μήπως δεν είναι δικό σου το σπίτι, αλλά εσύ έχεις γίνει του σπιτιού.. Μήπως, λοιπόν, στην προσπάθειά σου να προσαρμόσεις τον κύβο στα μέτρα σου,αυτός σε παγίδευσε μέσα του και δεν μπορείς να βγεις...;;
Οι μοναχικοί άνθρωποι με γοητεύουν... Εκείνος που έχει τη δύναμη να ζήσει χωρίς να μιλήσει σε αλλον ζωντανό οργανισμό για ώρες, για μέρες!! Κι εγώ είμαι έτσι και κάποια στιγμή, τώρα που κοιτάω προς τα πίσω, είχα περάσει τη γραμμή, όπου αντί να αποχωρίζομαι τον κύβο μου όποτε γούσταρα, εκείνος με τραβούσε πάλι μεσα.. Η βολή του καθενός είναι το μεγαλύτερο βασανιστήριο του,ακόμη κι αν ο ίδιος δεν το βλέπει... Δεν ξέρω πολλούς που να αντιπαθούν τους ανθρώπους όσο εγώ (κι όσοι με ξέρουν μπορούν να το επιβεβαιώσουν).. Όμως, ξέρω πως οι σωστοί άνθρωποι στη ζωή κάποιου είναι το σημαντικότερο κομμάτι του κύβου του και η πόρτα που του δίνει το δικαίωμα, όχι μόνο να αποχωρίζεται τη βολή του, αλλά να την προσαρμόζει προσθέτοντάς τους σ'αυτή..

2014 αλλαγές...

Νέο έτος σου λέει.
Το 2014 εισήλθε δυναμικά για κάποιους, περίεργα ή και δυσοίωνα για άλλους, αδιάφορα για πολλούς και "ελπιδοφόρα" για τους περισσότερους.... Θα μου πείτε τώρα γιατί βάζεις το "ελπιδοφόρα" σε εισαγωγικά ή αλλιώς αυτάκια ή αλλιώς This.. Να 'ξηγηθώ...
Μπαίνει νέο έτος -κάθε νέο έτος- και κάθεσαι αραγμένος στον καναπέ σου παίρνοντας αποφάσεις. Μάλιστα. "Από το νέο έτος θα σταματήσω το κάπνισμα", "Από το νέο έτος θα κάνω δίαιτα", "Από το νέο έτος θα δουλεύω περισσότερο" κ.ά. πολλά όπως το αγαπημένο μου "Από το νέο έτος θα γίνω καλύτερος άνθρωπος"....!! Αν δεν τα έκανες μέχρι τις 31/12 του προηγούμενου έτους, πως θα τα κάνεις από την 1/1 του νέου έτους??? Υπάρχουν, λοιπόν, δύο αναμφισβήτητα γεγονότα σε ότι αφορά τις "αποφάσεις" σου/μου/μας.
Πρώτον, δεν χρειαζόμαστε το νέο έτος, τη νέα εβδομάδα ή την αυριανή μέρα για να κάνουμε κάτι. Ότι είναι να κάνεις, το κάνεις από τώρα. Αν αποφασίζεις να κόψεις το κάπνισμα γιατί σου κάνει κακό, ΚΟΨΤΟ. Η απάντηση "ξέρω πως μου κάνει κακό και θα το κόψω από αρχές του νέου έτους" είναι τόσο αστεία και κενή όσο το να πεις πως ο Σαμαράς θα φέρει ανάπτυξη στην Ελλάδα. Η αδυναμία όλων μας να δώσουμε σάρκα και οστά στο ποιοι θα θέλαμε να είμαστε και πως θα θέλαμε να ζούμε είναι αδιαμφισβήτη. Ξέρεις ότι το κάπνισμα σου κάνει κακό, αλλά καπνίζεις, ξέρεις ότι η σχέση που έχεις δεν είναι το καλύτερο για σένα γιατί σε πληγώνει αλλά μένεις, ξέρεις ότι η δουλειά σου δεν είναι καλή και δεν έχει προοπτικές αλλά έχεις βολευτεί και φοβάσαι να φύγεις. ΓΙΑΤΙ? Διότι είμαστε αδύναμοι, υποχείρια των ίδιων μας των συναισθημάτων και φόβων, που μας καθοδηγούν σε μονοπάτια, τα οποία ξέρουμε ότι δεν είναι τα ιδανικά για εμάς. Πως το ξέρουμε? Μα όλο το χρόνο βολευόμαστε με αυτές και "τις αγαπάμε και τις φροντίζουμε" και στο τέλος του έτους με κάποιον πραγματικά ανεξήγητο τρόπο ανοίγουμε το Μαύρο Κουτί της Αλήθειας και την κοιτάμε κατάματα.
Καλές, λοιπόν, οι αποφάσεις για το νέο έτος, αλλά για να μπουν σε εφαρμογή πρέπει πρώτα να ξέρεις ποιος είσαι, τι θες, τι φοβάσαι και αν είσαι έτοιμος για αλλαγή. Πως θα ξέρεις αν είσαι έτοιμος? Θα το μάθεις αφού συμβεί. Αλλάζεις χωρίς να το έχεις αποφασίσει. Όταν είσαι έτοιμος, αφήνεις τη σχέση που σε πληγώνει, σβήνεις το τσιγάρο που σου χαλάει τα δόντια, την ανάσα και τα πνευμόνια και παραιτείσαι από τη δουλειά που δε γουστάρεις. Μετά, θυμάσαι ότι στις αρχές του έτους το είχες "αποφασίσει", αφού έχει ήδη συμβεί...
Ερχόμαστε τώρα στο δεύτερο... "ΘΑ ΓΊΝΩ ΚΑΛΎΤΕΡΟΣ ΆΝΘΡΩΠΟΣ"...
Όχι ρε φίλε, δε θα γίνεις καλύτερος άνθρωπος επειδή απλώς το έγραψες σε ένα χαρτί με τις αποφάσεις σου για το νέο έτος, κάτω από το "να σταματήσω να πίνω 5 λίτρα τσίπουρο κάθε φορά που βγαίνω"...Διάβασε, συζήτησε, ανοίξου, άκου, βλέπε και τότε ναι, μπορεί να γίνεις καλύτερος, ίσως γίνουμε καλύτεροι. Όλα γυρνάνε στον εγωισμό. Ο άνθρωπος είναι το πιο εγωιστικό ζώο του πλανήτη. Όταν σταματάς να βάζεις τον εγωισμό σου πάνω από το καλό κάποιου άλλου, έστω κι αν είναι ένας μόνο άνθρωπος στη ζωή σου, τότε κοίτα με προσοχή πόσο διαφορετικός είσαι απέναντί του... Κοίτα με προσοχή και μετά είτε δέξου ότι είσαι αυτός που είσαι (σε σχέση με όλους τους άλλους) είτε προσπάθησε να γίνεις ίδιος και προς τους υπόλοιπους, όσους περισσότερους μπορείς κάθε φορά...
Προφανώς, δεν το παίζω έξυπνος ούτε ισχυρίζομαι επ'ουδενί ότι έχω εφαρμόσει τα παραπάνω στη ζωή μου σε βαθμό τέτοιο που να μπορώ να τα λέω και σε άλλους... Γνώμες παραθέτω... Αμφιβολίες...Doubts!!! Αφήστε που τα έχω βάλει και στις αποφάσεις μου για το νέο έτος...
Καλή χρονιά με αγάπη, υγεία, αμφισβήτηση, αυτογνωσία, μουσική, ταινίες, βιβλία, φιλίες, σεξ, ταξίδια, συζητήσεις και λιγότερη μοναξιά...