Πέμπτη 2 Ιανουαρίου 2014

2014 αλλαγές...

Νέο έτος σου λέει.
Το 2014 εισήλθε δυναμικά για κάποιους, περίεργα ή και δυσοίωνα για άλλους, αδιάφορα για πολλούς και "ελπιδοφόρα" για τους περισσότερους.... Θα μου πείτε τώρα γιατί βάζεις το "ελπιδοφόρα" σε εισαγωγικά ή αλλιώς αυτάκια ή αλλιώς This.. Να 'ξηγηθώ...
Μπαίνει νέο έτος -κάθε νέο έτος- και κάθεσαι αραγμένος στον καναπέ σου παίρνοντας αποφάσεις. Μάλιστα. "Από το νέο έτος θα σταματήσω το κάπνισμα", "Από το νέο έτος θα κάνω δίαιτα", "Από το νέο έτος θα δουλεύω περισσότερο" κ.ά. πολλά όπως το αγαπημένο μου "Από το νέο έτος θα γίνω καλύτερος άνθρωπος"....!! Αν δεν τα έκανες μέχρι τις 31/12 του προηγούμενου έτους, πως θα τα κάνεις από την 1/1 του νέου έτους??? Υπάρχουν, λοιπόν, δύο αναμφισβήτητα γεγονότα σε ότι αφορά τις "αποφάσεις" σου/μου/μας.
Πρώτον, δεν χρειαζόμαστε το νέο έτος, τη νέα εβδομάδα ή την αυριανή μέρα για να κάνουμε κάτι. Ότι είναι να κάνεις, το κάνεις από τώρα. Αν αποφασίζεις να κόψεις το κάπνισμα γιατί σου κάνει κακό, ΚΟΨΤΟ. Η απάντηση "ξέρω πως μου κάνει κακό και θα το κόψω από αρχές του νέου έτους" είναι τόσο αστεία και κενή όσο το να πεις πως ο Σαμαράς θα φέρει ανάπτυξη στην Ελλάδα. Η αδυναμία όλων μας να δώσουμε σάρκα και οστά στο ποιοι θα θέλαμε να είμαστε και πως θα θέλαμε να ζούμε είναι αδιαμφισβήτη. Ξέρεις ότι το κάπνισμα σου κάνει κακό, αλλά καπνίζεις, ξέρεις ότι η σχέση που έχεις δεν είναι το καλύτερο για σένα γιατί σε πληγώνει αλλά μένεις, ξέρεις ότι η δουλειά σου δεν είναι καλή και δεν έχει προοπτικές αλλά έχεις βολευτεί και φοβάσαι να φύγεις. ΓΙΑΤΙ? Διότι είμαστε αδύναμοι, υποχείρια των ίδιων μας των συναισθημάτων και φόβων, που μας καθοδηγούν σε μονοπάτια, τα οποία ξέρουμε ότι δεν είναι τα ιδανικά για εμάς. Πως το ξέρουμε? Μα όλο το χρόνο βολευόμαστε με αυτές και "τις αγαπάμε και τις φροντίζουμε" και στο τέλος του έτους με κάποιον πραγματικά ανεξήγητο τρόπο ανοίγουμε το Μαύρο Κουτί της Αλήθειας και την κοιτάμε κατάματα.
Καλές, λοιπόν, οι αποφάσεις για το νέο έτος, αλλά για να μπουν σε εφαρμογή πρέπει πρώτα να ξέρεις ποιος είσαι, τι θες, τι φοβάσαι και αν είσαι έτοιμος για αλλαγή. Πως θα ξέρεις αν είσαι έτοιμος? Θα το μάθεις αφού συμβεί. Αλλάζεις χωρίς να το έχεις αποφασίσει. Όταν είσαι έτοιμος, αφήνεις τη σχέση που σε πληγώνει, σβήνεις το τσιγάρο που σου χαλάει τα δόντια, την ανάσα και τα πνευμόνια και παραιτείσαι από τη δουλειά που δε γουστάρεις. Μετά, θυμάσαι ότι στις αρχές του έτους το είχες "αποφασίσει", αφού έχει ήδη συμβεί...
Ερχόμαστε τώρα στο δεύτερο... "ΘΑ ΓΊΝΩ ΚΑΛΎΤΕΡΟΣ ΆΝΘΡΩΠΟΣ"...
Όχι ρε φίλε, δε θα γίνεις καλύτερος άνθρωπος επειδή απλώς το έγραψες σε ένα χαρτί με τις αποφάσεις σου για το νέο έτος, κάτω από το "να σταματήσω να πίνω 5 λίτρα τσίπουρο κάθε φορά που βγαίνω"...Διάβασε, συζήτησε, ανοίξου, άκου, βλέπε και τότε ναι, μπορεί να γίνεις καλύτερος, ίσως γίνουμε καλύτεροι. Όλα γυρνάνε στον εγωισμό. Ο άνθρωπος είναι το πιο εγωιστικό ζώο του πλανήτη. Όταν σταματάς να βάζεις τον εγωισμό σου πάνω από το καλό κάποιου άλλου, έστω κι αν είναι ένας μόνο άνθρωπος στη ζωή σου, τότε κοίτα με προσοχή πόσο διαφορετικός είσαι απέναντί του... Κοίτα με προσοχή και μετά είτε δέξου ότι είσαι αυτός που είσαι (σε σχέση με όλους τους άλλους) είτε προσπάθησε να γίνεις ίδιος και προς τους υπόλοιπους, όσους περισσότερους μπορείς κάθε φορά...
Προφανώς, δεν το παίζω έξυπνος ούτε ισχυρίζομαι επ'ουδενί ότι έχω εφαρμόσει τα παραπάνω στη ζωή μου σε βαθμό τέτοιο που να μπορώ να τα λέω και σε άλλους... Γνώμες παραθέτω... Αμφιβολίες...Doubts!!! Αφήστε που τα έχω βάλει και στις αποφάσεις μου για το νέο έτος...
Καλή χρονιά με αγάπη, υγεία, αμφισβήτηση, αυτογνωσία, μουσική, ταινίες, βιβλία, φιλίες, σεξ, ταξίδια, συζητήσεις και λιγότερη μοναξιά...

5 σχόλια:

  1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ίσα ίσα, μόνο ο άνθρωπος που έχει αυτογνωσία μπορεί να αμφιβάλλει... Δλδ μόνο αν κτλβνεις πόσο "μικρός" είσαι απέναντι σε κάποια πράγματα μπορείς να αμφιβάλλεις για την πραγματικότητα γύρω σου... Και μέσα από την αμφιβολία αποκτάς περισσότερη αυτογνωσία κ.ο.κ. Ο άνθρωπος που πιστεύει ότι γνωρίζει τον εαυτό του δεν αμφιβάλλει... Αλλο πράγμα λοιπον να έχεις αυτογνωσία κι άλλο να πιστεύεις οτι εχεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γλυκέ μου Τζ.Δεν μπόρεσα να κάνω έντιτ στο σχόλιό μου, κι έτσι το διέγραψα.Ας ελπίσω ότι δεν πειράζει !
    Αυτο το θέμα με την αυτογνωσία είναι πολύ μεγάλο τώρα.
    Εγώ προσωπικά δεν πιστεύω ότι η απόλυτη αυτογνωσία είναι εφικτή σε έναν μέσο άνθρωπο τουλάχιστον , απο αυτους που γνωρίζουμε.
    Πιστεύω ακράδαντα οτι η φρασούλα που υποστηρίζει ότι "αλλιώς είμαστε, αλλιώς νομίζουμε ότι είμαστε και αλλιώς νομίζουν οι άλλοι ότι είμαστε" είναι πάρα πολύ κοντά στην αλήθεια,
    Καλώς λοιπόν να ψάχνουμε τον εαυτό μας και να προσπαθούμε για το καλύτερο, αλλά η αυτογνωσίαδεν πετυχαίνεται ποτέ.Και κανείς δεν μπορεί να είναι απόλυτος ότι ξέρει τον ευατό του, γιατί θα νιώσει πολύ χαζός όταν καταλάβει ότι κάποιος άλλος το ξέρει καλύερα, ή όταν εκπλαγεί απο μία πράξη του ευατού του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κακώς το διέγραψες μωρέ το σχόλιο!!! Ναι συμφωνώ ότι η αυτογνωσία δεν επιτυγχάνεται ποτέ... Μα αυτό ακριβώς σου προσφέρει η αμφισβήτηση των πάντων... Την "γνώση" ότι δε γνωρίζεις όσα νομίζεις ότι γνωρίζεις... Όπως φυσικά και τον ίδιο σου τον εαυτό... Το "πιστεύω ότι" με το "ξέρω ότι " έχουν λεπτή διαφορά θεωρητικά, αλλά στην πραγματικότητα απέχουν πάρα πολύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Για μένα αφού είναι αυτονόητο ότι κανένας δεν ξέρει σίγουρα κάτι ακόμη και όταν πεις ότι "ξέρω ότι.." είναι ευκόλως εννοούμενος πως το χρησιμοποιείς για χάρη του λόγου.Εκτός κ αν νομίζεις όντως οτι έχεις τόσο δίκιο, που είσαι αστείος.
    Όλα αυτά όταν μιλάμε για φιλοσοφία και απόψεις και θεωρίες.
    Γιατί εγώ ξέρω ότι είσαι φίλος μου για παράδειγμα.Αν ορίσουμε σωστά το τί σημαίνει "φίλος".

    ΑπάντησηΔιαγραφή